تمایز روابط دستوری در گویش شوشتری

در زبانهای دنیا دو نقش دستوری فاعل و مفعول مستقیم که آنها را روابط دستوری نیز مینامند، در جمله از طریق سه راهکار ترتیب واژدها، مطابقه و نظام نشانهگذاری حالت قابل تمایز از یکدیگرند. زبانهای دنیا ممکن است یک یا دو راهکار و گاهی در برخی موارد هر سه راهکار را برای تمایز روابط دستوری به کار گیرند. هدف از پژوهشی حاضر تعیین راهکارهای اتخاذ شده برای تمایز بین دو نقشی دستوری فاعل و مفعول مستقیم در جمله های دارای فعل گذرا در شوشتری است. به همین منظور دادههای پیکرهٔ پژوهش از طریق مصاحبه از گویشوران شوشتری براساس پرسش نامه ای حاوی ۹۲ جمله، گردآوری و تحلیل شدند. در گویش شوشتری برای تمایز دو رابطهٔ دستوری فاعل و مفعول مستقیم از دو راهکار نظام نشانهگذاری حالت و مطابقه استفاده می شود. راهکار ترتیب واژهها در این گویش بدین منظور کاربردی ندارد. از آنجا که این گویش با زبان فارسی در یک گروه گویشی قرار دارد، تحصور می شود که راهکارهای مشابهی با فارسی به کار گرفته شوند و تحلیلدادههای پیکره نیز صحت این موضوع را تأیید می کند.

کلیدواژه ها:

: روابط دستوری ، ترتیب سازهها ، مطابقه ، نظام نشان گذاری حالت ، گویش شوشتری