دیالکتیک هنروشهر دیوارنگاری شهری در جستجوی هویت جمعی

شهروند تحت سلطه بوروکراسی و سازمان های پیچیده زندگی مدرن، سندیت authenticity) )خود را گم می کند و در جریان بازیابی خود هم به دنبال نمود appearance) ) و هم شبه ر خدادها ( pseudo-events ) میگردد.این مسئله که معماری و معماری منظر قابلیت پذیرش ساختاری روایی و داستا نگونه را داشته باشد، مورد تردید است. در طراحی منظر میتوان از جای گش تها و ترکی بهایب یشماری استفاده کرد، اما نم یتوان این روایت فراتر از داستان را به گونهای خطی جهتدهی کرد. هنر شهری ( public art, urban art ) به طور عام و «دیوارنگاره شهری » به عنوان مصداقی از آن، عینیتیمولد است که توانایی خلق کیفیت روای تگری خطی و تداعیگری را - که ضامن سرزندگی و حس تعلق شهروند است - داراست. نوعی خوانش بینامتنی میان ادبیات، معماری، منظر شهری، فرهنگ فولکلور، هنرهای تجسمی و ... است که م یتواند مرز میان فرهنگ و زندگی را کمرنگ کند

کلیدواژه ها:

دیوارنگاره ، نقاشی دیواری ، هنر شهری ، رسانه جمعی ، هویت جمعی