آسمان منظرین روز

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 489

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MANZAR-11-46_001

تاریخ نمایه سازی: 18 خرداد 1398

چکیده مقاله:

دورترها، کبوتربازی یا کفتربازی سنت رایجی در شهرهای ایران بود که تاریخ حوادث قرن چهارم نیز از آن یاد کرده و شرح منع کبوتر بازی و تخریب کبوترخانه ها توسط مقتدی عباسی (قرن پنجم) را در کتاب های تاریخی آورده است. دقت در سنت کبوتر بازی و قوانین پیچیده آن، حاکی از عمر طولانی آن است. این که سنت کبوتر بازی که به آن عشقبازی نیز گفته شده و فرهنگ درونی کبوتر بازان از آداب و روابط پیچیده ای برخوردار بوده به چه بازمی گردد، روشن نیست؛ اما از میزان پیشرفت این سنت و قواعد همه گیر آن که در نقاط مختلف سرزمین ایران به طور مشابه رواج داشته می توان فهمید که آیینی وابسته به زندگی یا اعتقادات پیشینیان بوده که به صورت بازی و سنتی رایج درآمده و همه گیر شده است. کبوتربازی که به نگهداری کبوتر در خانه های شهر اختصاص داشت با آنچه در خصوص کبوتر خانه ها، که تاسیساتی در خدمت کشاورزی و بیرون شهر بود، تفاوت دارد. رواج کبوتربازی در شهرهای ایران و قواعد آن، به ایجاد یک عنصر منظر خاص ایرانی در آسمان شهرها منجر می شد که صحنه های پرواز گله ها و دسته های کبوتران و چرخ زدن آنها در آسمان بود. دسته هایی از کبوتر که از اواسط صبح تا نزدیک غروب در آسمان چرخ می‎ زدند، منظر خاصی در آسمان شهر ایرانی ایجاد می کردند که در زمینه آسمان، خاطره انگیز و یگانه بود. شهرهایی در اقلیم های متفاوت ایران، از کوهستانی غرب تا کویری مرکز یا مرطوب شمال و جنوب آسمان منظرین و مشابه خود را به عنوان صحنه مشترک برای شهروندان، خاطره انگیز می ساختند. این خصوصیت مشترک منظر آسمان شهر ایرانی، نه برآمده از شرایط محیطی، بلکه محصول شرایط فرهنگی بود و علاوه بر زیبایی و تزئین آسمان روز، به ایجاد هویت و تکرار معنایی می انجامید که کبوتربازی بر اساس آن پدید آمده بود. آسمان منظرین روز، در کنار رنگ و نور خاص شهر که وابسته به موقعیت جغرافیایی و ارتفاع آن است، مشخصه مهمی است که در شهرهای مدرن با دلایل ساده از قبیل خطر پرواز کبوترها برای پرواز هواپیما، از دست رفت.

نویسندگان

سید امیر منصوری

دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران