بینابینی برون و درون بررسی نقش عنصر رابط باغهای شهری در ایران

در با غهای شهری ایران بعضاً کوش کها و یا سردر بهای عظیم، رابط بین شهر و باغ است. استقرار اینگونه با غها موجب یکپارچه شدن شهر، میدان، باغ و منظر میشود. این نوشتار به دنبال تمایل و شیوه استقرار این با غها در شهر است.اینکه آیا این نحوه قرارگیری ارتباطی با رابطه حکومت و مردم داشته است؟ آیا مفصل شهر و باغ، فضایی اجتماعی و مردمی است یا بنایی مسلط بر میدان و خیابان، تا همچون نسخههای اروپایی باعث قدرت نظام حکومتی شود؟در دور ههای اولیه اسلام، در دیوان عام قصرهای اموی، بخشی مسلط بر فضای شهری وجود داشت تا محل حضور سلطان و قاضی او در حل مشکلات مردم باشد. اما در ایران، وجود چنین بخشی که از یک سو به شهر و از سویی دیگر به باغ حرم نظر داشته باشد را به قصر «ملکشاه سلجوقی » در میدان کهنه اصفهان نسبت میدهند. بعد از آن باید منتظر عهدصفوی و سبک اصفهان بود تا شاهد حضور پرقدرت کوش کها و سردر بهای عظیم شهری در صحنه سیاسی- اجتماعی شهرها باشیم. سرد رهای باشکوه کوش کها از این دوره به بعد محل تعامل دولت با مردم است تا فضای درون و برون را به یکدیگر متصل کند. در این مقاله جنب ههای مختلف استقرار عنصر واسط با غهای شهری مورد تحلیل قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

باغ شهری ، کوشک حکومتی ، سردرب ، کاخ و ایوان ، میدان ، مردم و حکومت