ارزیابی روند تحول رویکردهای پیترلاتز دردوپارک زاربروکن و دورا

پیتر لاتز Peter Latz معمار منظر آلمانی، که شهرت خود را مدیون پروژ ههایی است که در سای تهای پساصنعتی انجام داده است، در رابطه با این فضاهای آلوده و تبدیل کاربری صنعتی به فراغتی، زیبای یشناسی خاصی ارایه کرده است. وی با حفظعناصر موجود در سایت، توانست علاوه بر ایجاد فضایی بدیع برای کاربران، خاطرات و نشان ههای موجود در شهر و سایت را به خوبی حفظ کند.لاتز با طراحی بندرگاه زاربروکن در سال 1980 که در گذشته انبار ذغال سنگ بوده است، توانست اید ههایش را برای تبدیل یک سایت آلوده به فضایی تفرجی به خوبی به نمایش بگذارد. البته در این پروژه که از پروژ ههای اولیه او محسوب م یشود ردپاییاز زیبای یشناسی کلاسیک به چشم م یخورد که در کارهای بعدیش از جمله طراحی پارک دورا در تورین ایتالیا، به کلی از بین میرود. لتز در طراحی این پارک توانست بهخوبی فضای آلوده صنعتی یک کارخانه را بدون پاکسازی از باقیماند ههای آن به پارک شهری تبدیل کند. وی همواره توجه به ساختار را از نکات کلیدی دانسته که در طراحی پروژ ههایشبه آن توجه میکند. او خود را معمار منظری ساختارگرا میداند. این نوع نگاه که با توجه به ساختارهای موجود و حفظ آن، زیباییشناسی خاصی در منظر ارایه داد، حاصل توجه و تکیه بر فلسفه ساختارگرایی است که اندیشمندانی چون کلود لویاستروس1 و فردینان دو سوسور 2 مطرح کرده بودند. این نوشتار تلاش م یکند با مقایسه تحلیلی رویکردهای پیترلتز در دو پروژه بندرگاه زاربروکن و پارک دورا نگاه ویژه اورا به سایتهای پساصنعتی مورد کنکاش قرار داده و ساختارگرایی وی که رویکردی مفهومی، فراتر از یک ایده فرمالیستی بوده و سبب پیوند لایههای اطلاعاتی سایت شده است را در این دو پروژه بیازماید.

کلیدواژه ها:

پیتر لاتز ، لایههای اطلاعاتی ، ساختا رگرایی ، پساصنعتی ، مردم گرایی