شهرسازی نوین،راهی به سوی ایجادمحلات پایدار

شهرها و واحدهای خردتر آن چون محلات، همچون ارگانیسمی زنده و پویا هستند که دربسترتغییرات وتحولات بسیاری قرارمیگیرند لذا نظریات وراه کارهای متفاوتی برای هدایت این تغییرات پیشبینی میشودتاشهروزندگی انسانها درزمان حال وآینده بامشکل مواجه نشوددردهه های اخیررشدفزاینده برنامه های توسعه، منجر به هشدارهای اقتصادی، اجتماعی و زیس تمحیطی شد؛ لذا در پاسخ به بحرا نهای ایجاد شده، رویکردها و مفاهیم جدیدی در حوز ههای مختلف شهری مطرح میشود امروزه توسعه پایدار به عنوان یکی از این رویکردها در تمامی ابعاد اجتماع مدنظر است برای حرکت دراین مسیرونیل به اهداف آن می بایست راهکارهایی اتخاذشود. با توجه به اینکه در ده ههای اخیر تأکید بر محلات و اجتماعات محل های وشروع برنامه ریزی ازاین سطح درشهرها مطرح است رویکرد پایین به بالا به نظر میرسد که توجه به معیارهای پایداریدرمحلات و برنامه ریزی به منظور توسعه درسطح محله راهکاری مناسب برای ارتقای کیفیت آنهاست درضمن به نظر می رسد که به دلیل برخورد با محیط کوچکتری ازاجتماع پیاده سازی این اصول به مراتب عینی تر و ملموس تر باشد دراین میان شهرسازی نوین به عنوان رویکردی جدید درشهرسازی طیفی کامل ازبرنامه ریزی و طراحی شهری تا معماری رادرنظر میگیرد که درپاسخ به محلات ناپایدار به وجود آمده شکل گرفت روش پژوهش دراین مقاله توصیفی تحلیلی است جمع آوری اطلاعات برپایه مطالعات کتابخانه ای است و به تفسیر معیارهای پایداری درمحلات و اصول نوشهرسازی و نهایتا مقایسه تطبیقی آنها بایکدیگر می پردازد نتیجه آنکه بکارگیری اصول شهرسازی نوین درمحلات راهکاری به سوی پایداری آنهاست

کلیدواژه ها:

محله ، پایداری ، شهرسازی نوین ، توسعه پایدار