تحلیل سند تحول بنیادین آموزش و پرورش از نظر میزان اهمیت به یادگیری سازمانی

نظام آموزش و پرورش از بزرگ ترین و گسترده ترین سیستم های درون هر جامعه ای است که سرنوشت آن جامعه را دربلندمدت تعیین می کند. ضرورت آموزش نیروی انسانی هنگامی آشکار می شود که به این حقیقت توجه داشته باشیم که توسعهمستلزم پرورش نیروی انسانی کیفی و با صلاحیت می باشد. در سند تحول بنیادین، معلم به عنوان موثرترین عنصر یاد شده است. با در نظر گرفتن تغییرات در تعلیم و تربیت، فراگیری مهارتهای جدید برای کارکنان و مدیران و آموزشهای ضمن خدمت جهتبه روز نمودن آگاهیهای افراد ضرورتی اجتناب ناپذیر است. لذا با توجه به اهمیت موضوع و نقش سند تحول بنیادی در سیاست هایآموزش و پرورش، این تحقیق به منظور تعیین میزان اهمیت دادن به یادگیری سازمانی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش انجام شده است.مواد و روش ها: این تحقیق شامل تحلیل کمی و کیفی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر اساس پنج مؤلفه یادگیری سازمانی (تجربه اندوزی، ریسکپذیری، تعامل با محیط خارجی، گفت وگو و تصمیم گیری مشارکتی) مطابق با مقیاس چیوا می باشد. در این بررسی، از روش تحلیل محتوا و آنتروپی شانون برای بررسی سند استفاده شده است. توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که بیش ترین توجه به مؤلفه های تصمیم گیری و تعامل با محیط بیرونی شده است و به مؤلفه های گفت و گو و تجربه اندوزی و آزمایش به ترتیب کمترین توجه شده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که برای دستیابی به اهداف سند تحول بنیادین، لازم است تا در همه زمینه های یادگیری سازمانی فرهنگیان تجدید نظری کلی در سیاست های اجرایی آموزش و پرورش انجام شود

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری سازمانی ، سند تحول بنیادین ، آموزش ضمن خدمت