بررسی مقایسهای تأثیر آموزش با رویکردهای یادگیری ترکیبی مرسوم ویادگیری ترکیبی مبتنی بر هوشهای زبانی و منطقی- ریاضی گاردنر بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هنرستانی

یادگیری ترکیبی میتواند روشی مناسب برای پیاده سازی نظریه جدید هوشهای چندگانه باشد. هدف مطالعه حاضرمقایسه تأثیر یادگیری ترکیبی مرسوم و یادگیری ترکیبی مبتنی بر هوشهای زبانی و منطقی-ریاضی گاردنر، بر پیشرفت تحصیلیدانش آموزان هنرستانی است. مواد و روش ها: تعداد 60 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم رشته تولید چندرسانهای شهر اصفهان انتخاب و به طور تصادفیدر دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مشخصات زمینهای و نیم رخ انواع هوشهای چندگانه فراگیران سنجیده و همسانی دو گروه بررسی شد. دو گروه به روش یادگیری ترکیبی در 8 جلسه آموزش دیدند. در گروه آزمایش علاوه بر راهبردهای یادگیری ترکیبی مرسوم، از یک محتوای الکترونیکی مبتنی بر هوشهای چندگانه استفاده گردید. پیشآزمون و پسآزمون یکسان، قبل و بعد از آموزش انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک نرم افزارSPSS و با آزمونهای آماری t گروههای مستقل انجام شد . یافته ها نشان داد که افزایش نمرات پسآزمون، نسبت به پیشآزمون در گروه آموزش دیده به روش یادگیری ترکیبی مبتنی بر هوش زبانی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بوده استP<0/05اما افزایش نمرات پسآزمون، نسبت به پیشآزمون در گروه آموزش دیده به روش یادگیری ترکیبی مبتنی بر هوش منطقی- ریاضی، نسبت به گروه کنترل، تفاوت معنی داری نداشته است P<0/05 نتیجه گیری: در یادگیری ترکیبی که مزایای آموزش سنتی و یادگیری الکترونیکی را داراست، با راهبردهای آموزشی مبتنی بر هوشهای زبانی، میتوان به بهبود یادگیری در فراگیران کامپیوتر کمک نمود

کلیدواژه ها:

هوشهای چندگانه ، یادگیری ترکیبی ، یادگیری ، تدریس ، هوش