بررسی خاصیت ضد باکتریایی(in vitro) برخی گیاهان دارویی بر جدایه های بیماری زای استرپتوکوکوس اینیایی

استرپتوکوکوس اینیایی عامل بیماری استرپتوکوکوزیس، یک پاتوژن زئونوز است که باعث خسارات زیادی به صنعت آبزی پروری در سراسر جهان از جمله ایران گردیده است. در مطالعه کنونی اثرات ضدباکتریایی اسانس های آویشن باغی(Thymus vulgaris)، پونه (Mentha longiflora) و زیره سیاه (Carum carvi) بر دو جدایه بیماری زای استرپتوکوکوس اینیایی با روش رقیق سازی در محیط مایع و جذب نوری در طول موج 600 نانومتر بررسی و سپس با روش دیسک با آنتی بیوتیک های اریترومایسین و انروفلوکساسین مقایسه شدند. بر اساس نتایج حداقل غلظت مهار رشد (MIC) اسانس آویشن باغی، پونه و زیره سیاه برای این باکتری به ترتیب 8/0، 8/0 و 6/1-8/0 میکرولیتر بر میلی لیتر و همچنین حداقل غلظت باکتری کشی(MBC) اسانس ها به ترتیب 8/0، 6/1 و 6/1میکرولیتر بر میلی لیتر می باشد. بعلاوه براساس نتایج جذب نوری روند رشد جدایه های باکتری با افزایش غلظت اسانس ها کاهش یافته بطوریکه در غلظت های MIC و بالاتر تقریبا رشد آنها متوقف شده است. همچنین در روش دیسک میزان قطر هاله عدم رشد ناشی از اسانس آویشن باغی بطور معنی داری بیشتر از دیگر اسانس ها و آنتی بیوتیک های اریترومایسین و انروفلوکساسین بود. بطور خلاصه نتایج این آزمایش بیانگر خاصیت ضد باکتری مناسب آویشن باغی بوده و پیشنهاد می گردد برای کنترل و درمان بیماری استرپتوکوکوزیس در مزارع قزل آلا ارزیابی گردد.

کلیدواژه ها:

اسانس گیاهی ، استرپتوکوکوزیس ، قزل آلا ، MBC ، MIC