شیوع سرمی لیشمانیازیس احشایی به روش آگلوتیناسیون مستقیم در کودکان زیر 12 سال و س گهای شهرستان دهلران در سال 1393

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NNJ-18-60_002

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1395

چکیده مقاله:

زمینه و اهداف: لیشمانیازیس جزء بیمار یهای انگلی با اهمیت در جهان محسوب می شود. مطالعه حاضر جهت تعیین شیوع سرمی لیشمانیازیس احشایی در انسانها و س گها به عنوان مخزن بیماری در شهرستان دهلران استان ایام، به روش آگلوتیناسیون مستقیم، در سال 1393 صورت گرفت.مواد و رو شها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 872 نمونه از کودکان زیر 12 سال و 52 نمونه سگ، از 10 روستا واقع در 4 منطقه جغرافیاییشهرستان دهلران، به صورت خوشه ای تصادفی جمع آوری شد . پس از جداسازی سرم از خون، در آزمایشگاه لیشمانیازیس دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران بر روی همه نمون هها تست آگلوتیناسیون مستقیم انجام شد. یافت هها: در کل از 872 نمونه انسانی، 9 مورد آنت یبادی ضد لیشمانیا با تیتر 1:1600 و 9 مورد مورد آنت یبادی ضد لیشمانیا با تیتر 1:800 مشاهده شد. از52 نمونه سگ، 11 مورد آنت یبادی ضد لیشمانیا با تیتر 1:320 و بالاترمشاهده شد و در 13 مورد عیار آنت یبادی 1:80 و 1:160 بود. نتیج هگیری: در هیچ یک از نمون ههای انسانی آنت یبادی ضد لیشمانیا با تیتر 1:3200 مشاهده نشد، همچنین هیچ یک از سگ های مورد بررسی علائم بالینی نداشتند. این نشان م یدهد که سگ های بدون علامت همانند سگ های علامت دار قادر هستند بیماری را انتقال دهند و نقش فعالی در چرخه زندگیلیشمانیا اینفانتوم داشته باشند. مطالعه حاضر نشان دهنده وجود چرخه بیماری درمنطقه می باشد. جهت تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک منطقه، مطالعه روی ناقلین بیماری و سگ سانان وحشی به عنوان مخازن بیماری پیشنهاد م یشود.

نویسندگان

ساسان خزاعی

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

محمد گرگی پور

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

هوشنگ خزان

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مهدی محبعلی

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. مرکز تحقیقات انگل های بومی ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران