بررسی انتقادی گزارش کاپلستون از نظریه مثل افلاطونی

فردریک کاپلستون، برای اهل فلسفه، چهره شناخته شده ای است و نام و ی یک دوره تار یخ فلسفه را با یازده جلد تداعی می کند که جزو منابع معتبر دانشگاهی است. کاپلستون، فصلی از جلد اول اثر خود را به گزارش نظری ه مثل اختصاص می دهد. او پس از مقدمه ای کلیدی و معرف ی تلق ی مرسوم از نظریه مثل، می کوشد با استناد به متن برخی محاوره های افلاطون و بهرهگرفتن از سخنان ارسطو، به تقریر نظریه مثل بدانگونه که افلاطون واقعاً مدعیاست بپردازد . اما به نظر می رسد گاهی نیت نیک کاپلستون با محتوا ی تقر یر، او همخوانی ندارد. بخشی از ا ین نوشته با بازنگر ی پاره ها یی از گزارش کاپلستون، نشانمیدهد که مورخ از آغاز به روا یتی شبه ارسطو یی از نظر یه مثل روی می آورد: طبق ا ین روا یت، مثل کلیات قائم به ذات خود هستند. لذا گزارش کاپلستون را ذهنیت یکی بودن کلی با مثال سایه می افکند که البته بخشی از تعلیم ارسطو ن یز هم ین مطلب است . ضمن تحل یل رویکرد و تلقی کاپلستون، می کوشیم تا همانند ی گزارش کاپلستون با روا یت ارسطو را نشان ده یم ومواضعی از آن گزارش را با لحاظ مبانی خود افلاطون ، بررسی یا مورد ترد ید قرار دهیم. افزون بر ا ی ن، در نوشته کاپلستون و ترجمه فارس ی آن نی زضعف هایی راه یافته است که طی بحث به برخی از آنها اشاره می کنیم

کلیدواژه ها:

افلاطون ، ارسطو ، کاپلستون ، نظریه مثل ، مثال و صورت ، کلیات