جدال مکانیسم و غایت مندی در نقدهای اول و سوم کانت و راه استعلایی کانت برای آن

کانت در نقد عقل محض و تمهیدات، تصویری مک انیکی و نیوتنی از طبیعت پدیداری عرضه کرده است . یکی از مقومات اصلی این تصویر، اصل علیت است که در همراهی با دیگر اصول فاهمه و م فاهیم پیشین ذهن، عرص ه تجربه راحاصل می آورد. ازاین رو کانت در تمامی آثار خود، این اصل را ضروری و غیر قابل اجتناب معرفی کرده است . با این حال وی در نقد قوه حکم، این اصل را در بررسی ارگانیسم ها و طبیعت به عنوان یک کل، ناتوان دانسته و با طرح نوع دیگری از علیت (علت غایی )- که حاوی صورتی از شعور و هدف مندی است - به تعارض (آنتی نومی) دیگری از تعارضات عقل پرداخته است . این نوشتاردرصدد است پس از معرفی تصویر مکانیکی از طبیعت، جدال و نسبت مکانیسم و غایت مندی را در اندیشه کانت بررسی کند.

کلیدواژه ها:

مکانیسم ، غایت مندی ، طبیعت ، علیت ، فاعلی ، علت غایی ، معرفت تجربی ، ارگانیسم