شکوفندگی انسانی از دیدگاه فوت با نظر به آراء ارسطو
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های فلسفی، دوره: 5، شماره: 9
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 464
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-5-9_009
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394
چکیده مقاله:
اخلاق فضیلت ارسطویی اخلاقی غایتگرا بود، بدین معنی که هدف از کسب فضایل اخلاقی را دستیابی انسان به سعادت یا اودایمونیا میدانست. بهترین تعبیری که از اودایمونیا صورت پذیرفته است شکوفندگی انسانی است که محور اصلی اخلاق ارسطو و نیز فیلسوفان معاصر قائلبه اخلاق فضیلت را شکل میدهد. تحلیل ارسطو از شکوفندگی انسانی که در بافتی زیستمحور صورت میگیرد، مبتنی بر مفهوم ارگون یا کارکرد است. از این حیث ارسطو در توصیفشکوفندگی انسانی بر کارکرد خاص انسان تکیه میکند. از نظر ارسطو کارکرد خاص انسان نمیتواند صرفاً در تغذیه، رشد و تولید مثل خلاصه شود، زیرا انسان در داشتن این ویژگیها باگیاهان و حیوانات مشترک است. پس آنچه باقی میماند فعالیت عقلانی است که مختص انسان بوده و این فعالیت میباید با بهترین و کاملترین فضیلت سازگار باشد. فیلیپا فوت، یکی ازمهمترین فیلسوفان اخلاق فضیلت معاصر، تحلیلی از شکوفندگی انسانی به واسطه کسب فضایل اخلاقی ارائه میدهد که علیرغم تشابهات فراوان، اختلافهای مهمی با تحلیل ارسطویی دارد. فوت درتحلیل خودش از شکوفندگی انسانی در نسبت با ارسطو بیش از حد بر جنبه زیستشناختی انسان تکیه میکند و لذا از سایر ویژگیهای اختصاصی انسان غفلت می ورزد. این امر موجب بروز اشکالات و ابهاماتی در تحلیل فوت از شکوفندگی انسانی شده و در نتیجه نقدهای جدیای را متوجه دیدگاههای اخلاقی وی میسازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید ملایوسفی
استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه بین المللی امام خمینی
سکینه افلاطونی
کارشناس ارشد اخلاق اسلامی دانشگاه قم