تفکیک پدیدار و ذات معقول: مسأله ای جدید و یا تقریری نو از مسأله ای کهن

یکی از مشهورترین عناصر فلسفه نظری کانت، عبارت است از تفکیک میان ساحت شناختنی و ساحت ناشناختنی. موضوع اصلی این نوشتار عبارت است از نشان دادن ویژگی هایی که تقریر کانت از چنین تفکیکی را از برداشت متقدمان و اسلاف وی جدا میکند. در این راستا،ابتدا توصیف مختصری از این تفکیک به دست داده شده است. سپس سابقه تمایز میان ساحت شناختنی و ساحت ناشناختنی در نزد پاره ای از فلاسفه به اختصار مورد بررسی قرار گرفتهاست. نهایتاً نشان داده شده است که تقریر کانت از این تفکیک به واسطه دارا بودن پاره ای از خصوصیات، از تفکیکهای مشابه متمایز است

کلیدواژه ها:

کانت ، پدیدار و ذات معقول ، نمود ، شی فی نفسه