معنای دروغ مصلحت آمیز

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,988

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PHILO-7-12_001

تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394

چکیده مقاله:

شکی نیست که دروغگویی یک عمل غیر اخلاقی است. اما هم عقل و هم شرع دروغگویی را در برخی مواقع مانند جائی که موجب نجات جان بی گناهی می شود، جایز می داند در عرف مردم دروغی که گفتن آن جایز است رادروغ مصلحت آمیز گفته می شود. اما این اصطلاح دست خوش تفسیرهای شخصی از سوی افراد است. در نتیجه، بسیاری از دروغ های غیر مجاز به لحاظ عقلی و شرعی، به خاطر تفسیری که گوینده دروغ از مصلحت در نزد خود دارد،جایز شمرده می شود. در این مقاله با بررسی موارد جواز دروغگویی از نظر عقل و شرع، تعریفی از مصلحت آمیز" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%BA%20%D9%85%D8%B5%D9%84%D8%AD%D8%AA%20%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2/">دروغ مصلحت آمیز ارائه شده است. مصلحت آمیز" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%BA%20%D9%85%D8%B5%D9%84%D8%AD%D8%AA%20%D8%A2%D9%85%DB%8C%D8%B2/">دروغ مصلحت آمیز یعنی دروغی که به خاطر ضرورت که شامل سه مورد کلی: اکراه، اضطرار (که خود شامل دفع ضرر جانی، آبرویی و مالی قابل توجه است) و دفع أفسد به فاسد در دوران امر بین دو محذور است و به خاطر اصلاح بین مردم گفتنش جایز است

نویسندگان

حسین اترک

استادیار دانشگاه زنجان