تاملی برنفی مابعدالطبیعه متعالی درفلسفه کانت برپایه اثبات ایدئالیسم استعلایی

مفاهیم پیشینی که هم درفیزیک نیوتنی برای توصیف اشیا تجزیه پذیروهم درمابعدالطبیعه متعالی برای توصیف اشباع تجربه ناپذیر به کارگرفته میشوند ازنظر کانت فقط براشیا تجربه پذیر =پدیدارها قابل اطلاق هستند و اطلاق آنها برآن سوی حوزه تجربه ممکن =اشیا فی نفسه روا نیست کانت ازاین دیدگاه خود به ایدئالیسم استعلایی تعبیرمی کند و آن را موجد انقلابی درفلسفه که باانقلاب کپرنیکی درعلم هیئت قابل مقایسه است می داند کانت می کوشد درچارچوب فلسفه انتقادی برای انقلاب معرفتی خود درفلسفه استدلال کند دراین نوشتار کوشش ما برآن است نشان دهیم که اولا ازمقدمات استدلال کانت برفرض صحت آنها نمی توان ایدئالیسم استعلایی را نتیجه گرفت و ثانیا انقلاب کپرنیکی کانت دیدگاهی درچارچوب فلسفه انتقادی نیست بلکه نوعی مابعدالطبیعه متعالی به شمار می رود

کلیدواژه ها:

ایدئالیسم استعلایی ، فلسفه انتقادی ، مابعدالطبیعه متعالی ، انقلاب کپرنیکی کانت