حس آمیزی: سرشت و ماهیت

این پژوهش تلاش می کند حس آمیزی را بر بنی ان نگاه ی شنا ختی به ساختار زبان، مورد بررسی و بازکاوی قرار دهد . بنیان نظریاین تحقیق بر نظریاتجوزف استرن، معناشناس؛ استفان اولمان، زبان شناس و آزگود دانشمند روان شناس استوار شده است. نویسنده از این رهگذر تلاش می کند تا ماهیت اینعنصر زبانی را از استعاره تبیین و بر فرایندهای ادراکی و تأثیرات عاطفی و ذهنی گوینده هنگام کاربرد حس آمیزی تأکید کند . از این رو پس از طرح و تشریحفرایند شکل گیری حس آمیزی، آن را به عنوان یک مقوله ادراکی و عصب شناختی مورد بررسی قرار داده، ساخت و ساختار حس آمیزی را با ذکر نمونه ها یی از ادبفارسی تشریح می کند. آنگاه پدیده حس آمیزی در هنر و پدیده های زبانی (شعر و نثر) مورد بازکاوی قرار می گیرد. دستاورد علمی، پژوهش حاکی ازاین مطلب استکه حس آمیزی به لحاظ ماهیت، استعاره ای است که در آن از یک مقوله ادرا کی به مقوله ادراکی دیگر نوعی انتقال معنی، بربنیان تشابه و تداخل دیده می شود .این مسئله ریشه در ساختار استعاری و نظام گزینشی تفکر انسان دارد . همین امر سبب می شود که حس آمیزی در شاخه های گوناگون هنر از جمله سینما،نقاشی و موسیقی فراوان به کار گرفته شود . مکتب ها ی ادبی نیز به حسب ایدئولوژی و تفکر گروهی خود، از حس آمیزی نه فقط برا ی تصویرآفرینی، بلکهبرای انتقال معنی و تأثیر ادراکی بر مخاطب به گونه های متفاوتی بهره می گیرند.

کلیدواژه ها:

حس آمیزی ، ساختار ، حواس پنج گانه ، امور انتزاعی ، تأثیر ادراکی و عاطفی ، روان شناسی