تیاتر برای توسعه به مثابه رسانه: فرایند شکل گیری و ویژگی های ارتباطی
محل انتشار: فصلنامه علوم اجتماعی، دوره: 19، شماره: 59
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 436
فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QJSS-19-59_004
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396
چکیده مقاله:
این مقاله در چارچوب تحولات نظری ارتباطات توسعه به طرح و بررسی تی افدی[1] و ویژگیهای آن پرداخته است.تیافدی محصول دو چرخش پارادایمی در ارتباطات توسعه از نظریات خوش بینانه مکتب نوسازی به نظریات انتقادی مکتب وابستگی است که در چارچوب گفتمان توسعه از نوعی دیگر و نظریات ارتباطات مشارکتی شکل گرفت و در برنامههای جدید توسعه و ارتباطات به ویژه در آمریکای لاتین جایگاه مهمی یافت. بنیان تیاتر برای توسعه بر تلفیق و ترکیب توامان دو عنصر سرگرمی و آموزش قرار دارد که با استفاده از تجارب و ظرفیتهای عمومی، تیاتر را برای ترغیب اجتماع به بیان دغدغهها، مشکلات و راهحلهای ممکن و آموزش غیررسمی شهروندان در مسیر توسعه به کار میگیرد. در این مقاله کوشش شده است که توصیف و تبیین ویژگیها و وجوه تمایز ارتباطی تیاتر برای توسعه با استفاده از رویکرد نظری پایولو فریره در آموزش و آگوستو بوال در نمایشهای کاربردی ارایه شود
کلیدواژه ها:
ارتباطات توسعه ، تیاتر برای توسعه ( تیاتر برای توسعه ) ، تیاتر عامه-پسند ، ارتباطات مشارکتی ، تیاتر اجتماعی ، تیاتر در آموزش ، تیاتر مشارکتی
نویسندگان
هادی خانیکی
استادیار علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
لیدا کاووسی
دانشجوی دکتری ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی