ارتقاء توان مدیریتی هسته های دوره پیش رشد و واحدهای فناور مستقر در مراکز رشد از طریق انتخاب صحیح سبک مدیریتی

سازمان ها در دوره های مختلف عمر خود از ایجاد تا مرگ نیازهای مدیریتی مختلفی دارند. بدین معنا که با توجه به شرایطی که در هر دوره از عمر سازمان بر آن حاکم است، مدیران نیز باید سبک های مدیریتی گوناگونی را متناسب با شرایط اتخاذ کنند. در غیر این صورت چه بسا سازمانی پیش از رسیدن به مراحل بلوغ و بالندگی با مرگ مواجه شود. این مسئله در رابطه با واحدهای فناور مستقر در مراکز رشد و هسته های دوره پیش رشد اهمیتی مضاعف می یابد، زیرا شرکت ها یا هسته های مستقر در این مراکز بسیار آسیب پذیرند و سوء مدیریت در آنها بسیار سریع تر از سایر دوره های عمر، سبب شکست شرکت ها می شود. اتخاذ سبک های مدیریتی مناسب در دوره های پیش رشد و رشد نه تنها از مرگ زودرس جلوگیری می کند بلکه احتمال موفقیت آنها را در دوره های بعدی نیز افزایش می دهد. زیرا موفقیت سازمان ها منوط به گذار موفقیت آمیز آنها از تک تک دوره ها، به خصوص دوره های پیش رشد و رشد است. در این مقاله انواع سبک های مدیریت و سوء مدیریت مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به مکان هسته های دوره پیش رسد و واحدهای فناوری مستقر در مراکز رشد بر روی چرخه عمر سازمان ها، انواع سبک های مناسب و نامناسبی که ممکن است در مدیریت سازمان ها در این دوره ها بروز کند، معرفی گردیده است. همچنین برای گذار موفقیت آمیز از مرحله پیش رشد به مرحله رشد، با توجه به سبک مدیریتی سازمان در دوره پیش رشد، سبکی برای سازمان در مرحله رشد پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

سبک های مدیریت و سوء مدیریت ، مراکز رشد ، دوره پیش رشد