کاربرد شناسایى دوره عمر سازمان در انتخاب راهبردهاى اکتساب فناورى

پاسخ به این سؤال که توسعه فناورى با استفاده از کدام یک از روش هاى توسعه داخلى، همکارى با سایر شرکت ها یا خرید فناورى انجام شود، یکى از ابعاد اصلى راهبرد فناورى یک بنگاه را تشکیل میدهد. پس از تصمیم گیرى در مورد انتخاب راهبرد توسعه فناورى، بسیارى از بنگاه ها در مراحل مختلف چرخه زندگى خود، با توجه به اقتضائات بازار، هدف و راهبردهاى شرکتى از روش هاى متفاوتى جهت اکتساب فناورى استفاده میکنند. هر بنگاهى جهت حضور موفق در بازار، نیازمند اکتساب فناورى به بهترین وجه میباشد و بنابراین شناسایى راهبردهاى اکتساب فناورى و نقاط قوت و ضعف هر راهبرد از اهمیت بسزایى برخوردار است. از جمله مسائل مهمى که در این زمینه مطرح است، انتخاب ترکیبى از راهبردهاى مناسب اکتساب فناورى از میان راهبردهاى مختلف است. به نحوى که بیشترین منفعت را براى بنگاه به همراه داشته باشد. در هر راهبرد نیز روش هاى مختلفى براى اکتساب فناورى و همکارى فناورانه وجود دارد که با توجه به نوع نیاز سازمان و محتواى فناورى و همچنین خصوصیات شرکت هاى اکتساب دهنده و اکتساب گیرنده، بعضى از این روش ها کاراتر و اثربخش تر خواهند بود. از جمله ابزارها که مى تواند به تعیین درجه تناسب راهبرد کسب فناورى با وضعیت سازمان کمک کند، شناسایى محل قرارگیرى سازمان بر روى منحنى دوره عمر آن است. در این مقاله سعى بر این است که بر پایه یک مطالعه تطبیقى و با ترکیب مفاهیم دوره عمر سازمان و راهبردهاى اصلى اکتساب فناورى، راهبردهاى اصلى بالقوه مناسب براى بنگاه در هر یک از مراحل دوره عمر خود تعیین و معرفى گردد. در واقع هدف این مقاله عبارت است از برقرارى تناظرى بین شرایط سازمان در هر یک از مراحل دوره عمر خود و شرایطى که به طور عمومى براى اتخاذ هر یک از راهبردهاى اصلى اکتساب فناورى لازم است.

کلیدواژه ها:

منحنى چرخه عمر ، اکتساب فناورى ، دوره عمر سازمان