رابطه جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی با نوآوری ایران در مقایسه با کشورهای سند چشم انداز

در عصر کنونی نوآوری به عنوان ضرورتی جهت رشد و توسعه اقتصادی پایدار، ارتقاء سطح زندگی و رفاه افراد مورد توجه صاحب نظران اقتصادی قرار گرفته است. از سویی دیگر گسترش نوآوری در هر کشوری مستلزم تشکیل سرمایه برای تأمین منابع مالی موردنیاز است. اما کشورها به ویژه کشورهای درحال توسعه میتوانند از طریق جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی اقدام به جذبمنابع مالی، انتقال فناوری و ایجاد بستر مناسب برای گسترش نوآوری نمایند. لذا با توجه به اهمیت کلیدی نوآوری و سرمایه گذاریمستقیم خارجی در افزایش قدرت رقابت پذیری، مطالعه حاضر به بررسی رابطه جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی با نوآوری در اقتصاد ایران در مقایسه با کشورهای سند چش مانداز طی دوره زمانی 2008-1995 میپردازد. نتایج مطالعات تجربی بیانگر وجود رابطه دو طرفه میان سرمای هگذاری مستقیم خارجی و نوآوری در اکثر کشورهای سند چشم انداز میباشد. ترکیه، ایران و عربستان در بین کشورهای سند چشم انداز در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و توسعه مؤلفه های نوآوری موفق تر عمل کرده اند،درحالی که کشورهای یمن و تاجیکستان از نظر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مؤلفه های نوآوری ضعیف ترین عملکرد را داشته اند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده وضعیت کشورهای سند چشم انداز در مقایسه با کل جهان در شاخص های نوآوری و سرمایه گذاری مستقیم مطلوب نمی باشد. این امر ممکن است ناشی از مشکلات آنان در خصوص ظرفیت جذب، ناهماهنگی مابینسیاست های کلان اقتصادی با سیاستهای آموزش و پژوهشی و... دانست.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، جمهوری اسلامی ایران ، کشورهای سند چشم انداز