تعهد سازمانی در شرکت های نوپای دانش بنیان؛ عامل انسجام تیم و بقای کسب و کار در محیط رقابتی

پس از گذشت بیش از یک دهه از هزاره سوم میلادی، نقش سرمایه انسانی تا جایی پررنگ شده که برخی از آن به عنوان تنها عاملکسب مزیت رقابتی پایدار برای بنگاه ها یاد میکنند. در محیط متغیر و شدیداً رقابتی امروزی تنها با کمک انسا نهای خلاق و نوآوراست که می توان به مزیت رقابتی دست یافت. در این شرایط سازمان ها باید به سازمان هایی پویا و یادگیرنده تبدیل شوند تا کارکنانشانبا توانایی هایی که از خود بروز می دهند قابلیت انطباق با تغییرات را در عرصه رقابت داشته باشند. این امر خصوصاً در کسب وکارهاینوپای دانش بنیان بیش از پیش به حقیقت پیوسته است. برای یک شرکت نوپا، سرمایه انسانی، مهمترین سرمایه است و هر چه این سرمایه کیفیت مطلوب تری داشته باشد، احتمال بقا، موفقیت و ارتقای کسب و کار، بیشتر خواهد شد. یکی از مفاهیمی که میتوان از آن برای تحلیل دوام و پایداری تیم کارآفرین و ادامه حیات یک کسب و کار بهره برد تعهد سازمانی است. تعهد به طور خلاصه عبارت است از نوعی نگرش و احساس درونی فرد نسبت به سازمان که در عملکرد، وفاداری و قضاوت های وی نسبت به سازمان تأثیرگذار است. بر اثر مطالعه و تحقیق مستمر و شناخت عوامل اساسی تشکیل دهنده تعهد سازمانی میتوان دست به نوسازی، بازسازی و احیایتولید و تزریق عوامل مؤثر بر تعهد سازمانی زد و بخش های ناکارآمد و یا مخرب این پدیده را یا اصلاح و یا حذف نموده و نسبت بهتقویت مؤلفه های تأثیرگذار اقدام کرد. در این مقاله سعی بر این است که بر پایه یک مطالعه تطبیقی و با ترکیب مفاهیم تعهد سازمانی و سرمایه انسانی در شرکت های نوپا، به نقش تعهد سازمانی در امکان انسجام تیم کاری در مراحل اولیه شکلگیری یک کسب و کار پرداخته شود. در واقع هدف این مقاله عبارتست از برقراری تناظری بین اهمیت منابع انسانی در کسب و کارهای نوپا و نقش آن در بقای کسب وکار و کارکرد تعهد سازمانی در برآوردن این الزامات.

کلیدواژه ها:

تعهد سازمانی ، شرکت نوپا ، کسب وکار دانش بنیان ، سرمایه انسانی ، تیم کاری ، چرخه عمرسازمان ، محیط رقابتی