بررسی شایستگی داده های روش دابل ساندویچ الایزا برای تشخیص توکسین بوتولینوم تیپ E

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 558

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TEB-2-3_005

تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1395

چکیده مقاله:

مقدمه: توکسین بوتولینوم به عنوان قویترین توکسین معرفی شده و مقدار اندک آنموجب مرگ افراد می شود، بنابراین روش تشخیصی که بتواند توکسین بوتولینوم را سریع و دقیقشناسایی نماید، بسیار اهمیت دارد. این مطالعه با هدف، بررسی روش اصلاح شده دابل ساندویچ الایدزااز نظر حد تشخیص، تکرار پذیری و واکنش متقاطع برای تشخیص توکسین بوتولینوم تایپ E انجام شد.مواد و روش ها: در رو ش دابل ساندویچ الایزا به دو آنتی بادی که به اپیتوپ های بدونتداخل روی آنتی ژن متصل می شوند، نیاز است. برای این منظور، آنتی بادی خرگوشی در پایین (آنتیبادی پذیرنده، Capture antibody) و آنتی بادی موشی در بالای توکسین (آنتی بادیشناساگر، Detection antibody) درون هر چاهک ریخته شده و توکسین از چاهک اول تیترگردید.سپس، برای تنظیم و بهینه کردن سیستم ساندویچ الایزا آزمایشات تکرار پذیری و واکنشمتقاطع انجام شد.یافته ها: روش دابل ساندویچ الایزا قادر به شناسایی مقدار 1 نانوگرم توکسین بوتولینوم تیپ Eمی باشد. در این مطالعه تجربی، شایستگی داده های این روش بررسی شد که نتایج آن نشان داد تکرارپذیری از طریق سه بار تکرار آزمایش در یک روز و چهار بار تکرار آزمایش در روزهای مختلف، مطلوبو واکنش متقاطع آن با تیپ B و توکسین تتانوس ناچیز بود.نتیجه گیری: تاکنون، رو ش های مختلفی براساس سنجش سرولوژیکی توکسین بوتولینوم ارایهشده است؛ اما در این بین روش الایزا، بهترین و کاربردی ترین روش بوده است. برای بهبود حساسیتسنجش، روش های تغییر یافته الایزا مطرح شده است که پیشرفته ترین آن ها روش دابل ساندویچالایزا است. این روش سریع، بسیار اختصاصی و حساسیتی معادل آزمایش روی موش آزمایشگاهی دارد .این روش برای تعیین آنتی ژن خاص در نمونه مجهول کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمد ابراهیمی مینایی

دانشجوی دکتری نانوبیوتکنولوژی، گروه و مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران- نویسنده مسئول

مجتبی سعادتی

استاد، گروه و مرکز تحقیقات زیست شناسی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران