مطالعه تحلیلی دو رویکرد حرکت عملگرها در شبکه های حسگر و عملگر بی سیم

عملگرهای متحرک خودمختار به دلیل داشتن کاربردهای فراوان موردتوجه محققین هستند. نحوه استقرار و حرکت عملگرها در محیطاهمیت بسیاری در سرویسدهی به رخدادها دارد. در این مقاله دو رویکرد به نام های استقرار در مرکز و استقرار در محل برای تعیین محل قرارگیریعملگر و نحوه حرکت آن در محیط معرفی شده است. تابع چگالی احتمالی فاصله طی شده توسط یک عملگر برای سرویس دهی به رخدادهای محیطدر دو رویکرد مذکور به صورت قدم به قدم استخراج و اثبات ریاضی شده است. نمودارهای حاصل از شبیه سازی ها و توابع به دست آمده به طور توامترسیم شده و نشان میدهد که نتایج دو روش به طور کامل باهم همخوانی دارند. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهدکه متوسط جابجایی عملگر دررویکرد استقرار در مرکز نسبت به رویکرد استقرار در محل بیشتر است؛ در عوض متوسط فاصله رخدادها از مرکز ناحیه کمتر از متوسط فاصلهرخدادها تا محل رخداد قبلی است. در ادامه، سرویس دهی به رخدادها به صورت مسیله تیوری صف بیان شده و روابط مورد نیاز برای تعیین متوسططول صف انتظار، متوسط زمان گردش کار، کمینه سرعت موردنیاز برای حرکت عملگر و بیشینه ابعاد ناحیه تحت نظارت استخراج شده است. درانتها، رویکردهای پیشنهادی با منطقه بندی ناحیه و انتساب یک عملگر برای هر منطقه توسعه داده شده است. نتایج شبیه سازی رویکرد استقرار درمحل نشان میدهد که اگر نزدیکترین عملگر برای سرویس دهی به هر رخداد گسیل شود، نسبت به حالتی که فقط عملگر انتسابی به منطقه رخدادحق گسیل شدن دارد، متوسط فاصله طی شده کمتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

عملگر متحرک ، رویکرد استقرار و حرکت ، اثبات ریاضی ، تیوری صف ، شبیه سازی