ارزیابی پیرشدگی مقره های پلیمری تحت شرایط آلودگی و رطوبت محیطی با استفاده از تحلیل سیگنال های جریان نشتی، ولتاژ قوس الکتریکی و اسکن میکروسکوپی الکترون سطح مقره

مقره های پلیمری خطوط هوایی در مدت بهره برداری تحت تنش های الکتریکی، محیطی و مکانیکی بوده به طوری که این عوامل، مقره را دچار پیری نموده و باعث افزایش جریان نشتی و کاهش ولتاژ قوس الکتریکی می شوند. ترکیب آلودگی و رطوبت هوا مسیری با امپدانس پایین روی سطح مقره ایجاد نموده و درنتیجه جریان نشتی بیش تر و ولتاژ قوس الکتریکی کاهش می یابد و این موضوع باعث وقوع خطا در مقره شده به طوری که این امر در مقره های فرسوده بسیار جدی تر است. در این مقاله به جهت ارزیابی تاثیر پدیده پیری بر جریان نشتی و ولتاژ قوس الکتریکی مقره های پلیمری در شرایط آلودگی و رطوبت محیط، چهار نوع مقره پلیمری 20 کیلوولت متفاوت به مدت 1000 ساعت درون محفظه پیرسازی مصنوعی قرار داده می شود. سپس هر دو هفته یک نمونه از هر نوع مقره از محفظه خارج شده و سیگنال جریان نشتی و ولتاژ قوس الکتریکی آن ها مورد ارزیابی قرار می گیرد. ضمنا تست اسکن میکروسکوپی الکترون (SEM) به منظور پایش وضعیت سطحی مقره ها در مراحل مختلف پیرسازی مصنوعی انجام گردید و نتایج نشان داده است که سطح مقره های فرسوده تر دارای حفره های بیش تری بوده که توام با تضعیف خاصیت آب گریزی، موجب عملکرد نامناسب مقره و افزایش جریان نشتی و کاهش ولتاژ قوس الکتریکی شده است.

کلیدواژه ها:

مقره پلیمری ، پیرشدگی ، جریان نشتی ، ولتاژ قوس الکتریکی ، آلودگی ، اشعه ماورای بنفش ، خاصیت آب گریزی