بررسی تاخیرجریان ترافیکی درنواحی تداخلی نوع A

ناحیه weaving ازبرخورد دویاچندجریان ترافیکی که درحال عبورازبزرگراه هستند بهوجود می آید بالارفتن ریسک تصادفات به علت تغییرات سرعت و انجام حرکت های مانوری وهمچنین ایجادتاخیر درازادراه ازمسائل مربوط به نواحی تداخلی است به منظور ارایه طرحی بهینه برای کاهش تاخیرات ایجادیکنواختی درسرعت و کاهش تصادفات نیاز به بررسی و تحلیل دقیق جریانهای ترافیکی دراین نواحی است دراین تحقیق ابتدا به مطالعه روشهای HCM >DUTCH وFRESIM جهت مدلسازی ناحیه تداخلی پرداخته شدپس ازمقایسه آیین نامه های DUTCH HCMنتایج نشان داد که مدل DUTCH مدلی کاملا ریاضی نبوده و ازسوی دیگر با توجه به فرضهای متعدد محدود کننده دراین روش متدولوژی HCM به عنوان روش بهینه انتخاب شد و زمان سفرومیزان تاخیر برای سناریوهای مختلف باتوجه به حجم جریانهای ترافیکی طول ناحیه تداخلی و درصد وسایل نقلیه سنگین براساس این روش مورد بررسی قرارگرفت ازسوی دیگر باشناخت نرم افزار FRESIM و پارامترهای پرداخت آن ناحیه تداخلی مدلسازی و کالیبره شد آنگاه با مقایسه خروجیهای روش شبیه سازی و خروجیهای حاصل ازHCM نتایج نشان داد که این نرم افزار علیرغم قابلیت محاسبه تاخیرات دربالادست کاهش شتاب و پایین دست افزایش شتاب ناحیه تداخلی همواره تاخیر کمتری نسبت به آیین نامه HCM محاسبه می کند و ازحجمهای کم تا زیاد مقدارتاخیراز59تا205درصد رشد نشان میدهد روند افزایش تاخیر درHCM بصورت خطی بوده و لیکن نتایج تاخیر با استفاده ازشبیه سازی نشان داد که درحجم های میانی این روند خطی بوده و درحجمهای کم و بالا میزان تغییر آن کاهش می یابد همچنین نتیجه گیری شد که علیرغم درنظر گیری همسنگ سواری درناحیه تداخلی معادل نواحی آزادراهی معمولی توسط HCM این مقدار درFRESIM متفوت بوده و تاثیر آن برافزایش میزان تاخیر درحجمهای بالاتر بیشتر است

کلیدواژه ها:

ناحیه تداخلی ، تاخیر ، زمان سفر ، FRESIM HCM ، شبیه سازی ، کالیبراسیون