بکارگیری مدل Modflow مدیریت بهره برداری از آب های زیرزمینی و ارزیابی عملکرد طرح تغذیه ی مصنوعی دشت آب باریک بم

این مقاله کوششی است در راستای به کارگیری مدل سازی جریان های آب زیرزمینی به منظور پیش بینی وضعیت آینده آبخوان آب باریک بم و نیز ارزیابی کمی تاثیر پروژه تغذیه مصنوعی این آبخوان . مطالعات نشان می دهند که میزان برداشت از ذخایر این آبخوان ، به خصوص از سالهای دهه ی شصت شمسی به بعد ، بیش از میزان تغذیه آن بوده است . این امر موجب افت سطح ایستایی آبخوان می شود به گونه ای که در اسفند ماه 1364 نسبت به اسفندماه 1352 در حدود ده متر افت در سطح ایستایی مشاهده می شود. همچنین شبیه سازی آبخوان موید آن است که روند افت سطح ایستابی کماکان ادامه خواهد داشت ، به طوری که در اسفند ماه 1383 میزان افت نسبت به اسفندماه 1352 در حدود 18 متر خواهد بود. مطالعات نشان می دهند که روند افت ، علی رغم شروع به کار طرح تغذیه مصنوعی آبخوان ( از سال 1375) ، ادامه خواهد داشت. هم چنین شبیه سازی نشان داده است که در اثر پخش سیلاب (به منظور تغذیه مصنوعی ) ، به طور متوسط طی سالهای 78-1375 به میزان 12/6 میلیون متر مکعب آب به آبخوان افزوده گردیده که این میزان تغذیه مصنوعی هرچند از نرخ افت سطح ایستابی کاسته است اما قادر به توقف روند افت سطح ایستابی آبخوان آب باریک بم نبوده است.

کلیدواژه ها:

مدل سازی آب زیرزمینی ، مدیریت منابع آب زیر زمینی ، تغذیه مصنوعی