بررسی عملکرد هیبرید نانوفیلتراسیون و جذب سطحی در کاهش بار آلودگی فاضلابهای با بار آلودگی بالا

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 544

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-22-77_005

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393

چکیده مقاله:

امروزه با توجه به توسعه صنایع گوناگون نظیر صنایع داروسازی ، تولید مواد شیمیایی و پاک کننده ها ، حجم عظیمی از پساب و فاضلابهای با بار آلودگی بالا ، منابع آبهای سطحی و زیرزمینی را تهدید می کند. فاضلاب این صنایع با دارا بودن بار آلودگی بالا سبب می گردد تا تصفیه آنها نیاز به راهکارهای ویژه ای داشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی عملکرد سیستم هیبرید نانوفیلتراسیون و جذب سطحی در حذف بار آلودگی بالای فاضلاب بود. روش کار به این ترتیب بود که در قسمتی از تحقیق ، کارایی نانوفیلتراسیون به همراه فرایند جذب سطحی در یک سیستم هیبریدی و در قسمتی دیگر سیستم نانوفیلتراسیون به تنهایی ، در حذف بار آلودگی فاضلاب برحسب COD مورد بررسی قرار گرفت .به این منظور از یک پایلوت نانوفیلتراسیون به ظرفیت 7/6 متر مکعب در روز به همراه فیلترهای 1 و 5 میکرونی ، یک غشای نیمه تراوا و یک پایلوت سیستم هیبریدی با کارتریج های حاوکی کربن فعال دانه ای استفاده گردید و در بار آلودگی و زمان متغیر ، پارامترهای دبی روودی ، دبی خروجی و راندمان حذف COD اندازه گیری شد . نتایج نشان داد که در هنگام استفاده از سیستم هیبریدی ، راندمان حذف بار آلودگی بیشتر از هنگامی است که از نانوفیلتراسیون به تنهایی استفاده شود. به طوری که حداکثر راندمان حذف بار آلودگی برحسب COD معادل با 1000 ، 2000 و 3000 میلی گرم در لیتر ، در سیستم هیبریدی به ترتیب برابر با 99 و 95/86 و 92/93 درصد و در سیستم نانوفیلتراسیون به تنهایی برابر با 87/34 و 50 و 29/41 درصد بود. در این تحقیق مشخص شد که با گذشت زمان ، دبی خروجی و راندمن حذف بار آلودگی در هر دوسیستم کاهش می یابد که این امر به علت وقوع پلاریزاسیون قطبی و گرفتگی در غشا ااست. اما این مقدار گرفتگی در سیستم هیبریدی بسیار جزئی بوده و به وضوح کمتر از میزان گرفتگی در سیستم نانوفیلتراسیون به تنهایی است. بنابراین سیستم هیبریدی هم بر روی افزایش راندمان حذف بار آلودگی و هم بر روی به تأخیر انداختن زمان وقوع گرفتگی مؤثر است و میزان گرفتگی را به حداقل می رساند.

نویسندگان

امیرحسام حسنی

استادیار دانشکده محیط زیست و انرژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

بهاره صالحی سیاوشانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

مهدی برقعی

استاد ، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ، دانشگاه صنعتی شریف ، تهران

بهناز صالحی سیاوشانی

کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست ، گرایش آب و فاضلاب ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران