بررسی اثر حذف اسید هیومیک در شرایط اسیدی از محلول های آبی با استفاده از نانوتیوب های کربنی تک جداره

زمینه و هدف: وجود اسید هیومیک در محیط های آبی، سبب مشکلاتی از قبیل: رنگ، تشکیل فرآورده های جانبی گندزدایی سرطان زا از جمله تری هالومتان ها و هالواستیک اسیدها، افزایش مصرف مواد گندزا در تصفیه آب و اختلال در سالم سازی آب آشامیدنی می شود. شیوه های مختلفی جهت حذف اسید هیومیک مورد توجه است. این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از نانوتیوب های کربنی تک جداره بعنوان جاذب در فرآیند جذب اسید هیومیک در شرایط اسیدی از محلول های آبی انجام شده است. روش بررسی: این تحقیق آزمایشگاهی، بصورت جریان ناپیوسته می باشد که در آن اثر پارامترهای مختلف غلظت اسید هیومیک، دوز نانوتیوب و زمان تماس در حذف اسید هیومیک و ایزوترم و سینتیک جذب بررسی شده است. یافته ها: نتایج این تحقیق، نشان داد که با افزایش دوز جاذب از 0/2 به 1 گرم، راندمان حذف اسید هیومیک با غلظت اولیه 10 میلی گرم در لیتر، از 92/5 به 100% و با کاهش غلظت اولیه اسید هیومیک از 30 به 5 میلی گرم در لیتر در زمان 3 ساعت، بازده از 96 به 100% افزایش می یابد. همچنین زمان مناسب جهت دستیابی به حالت تعادل جذب اسید هیومیک، 3 ساعت می باشد. حداکثر ظرفیت جذب سطحی اسید هیومیک در شرایط اسیدی (pH=4)؛ 48 میلی گرم بر گرم است. نتیجه گیری: نانوتیوب های کربنی تک جداره، بدلیل سطح مقطع زیاد، اندازه کوچک، نظم شبکه ای منحصر بفرد، واکنش پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه بعنوان جاذب در حذف آلاینده های آلی از محلول های آبی، می تواند جهت حذف اسید هیومیک مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

نانوتیوب های کربنی تک جداره ، اسید هیومیک ، جذب سطحی ، آب