معماری ارگانیک و بهره گیری از آن در بازسازی مناطق زلزله زده

ایران سرزمینی زلزله خ یز است . تفاوتی نیست ، خانه های قدیم و جدید ، همه فرو می ریزند . دست به یاری زلزله زده ها میزنیم ،دلجویی میکنیم ،از سر یاری خانه ای بر روی خانه روستایی پیشین بر پا می کنیم که آشپزخانه اش اپن شده ،در طراحی ناهارخوری مبلمان شده را از قلم نمی اندازیم ، بر ایشان خواب طراحی می کنیم . جبهه شمال را می سازیم . نورمطلوب جنوب را فراموش نمی کنیم و برای آنکه در کنار طراحان شهری و مهندسین فاضلاب به مشکلی بر نخوریم یادمان نمیرود که خانه را از سطح زمین بالاتر ببریم . توجه به تحولات دهه های اخیر در زمینه های گوناگون فنی، اجتماعی و زیست محیطی و پیچیدگی های ناشی از این امور، ضرورتی است که می تواند به ویژه در حوزه فعالیت های عمرانی سرنوشت طرح ها را تحت تأثیر قرارداده و در نتایج آن ها پدیدار گردد. در حالی که شرایط حاضر بیان گرکاهش موفقیت طراحان در ایجاد فضاهای مطلوب انسانی و تنزل فزاینده کیفیت زندگی درساختمان ها، ناشی از تأکید ساده انگارانه طراحان برنحوه عمل به اصطلاح خلاقانه سنتی معمول و تک عاملی است. نتایج چنین واقعیتی، همانا بروز آشفتگی در عملکرد ها، بی هویتی در شکل و فرم بناها و از جمله نابسامانی درکانون های زیستی است. به طور کلی می توان اذعان داشت که این مشکلات، حاصل منطبق نبودن کامل طرح ها با نیازها وخواست های واقعی بهره برداران و عدم موفقیت نهایی آن ها درجنبه های کمی و کیفی، زمانی و مدیریتی است.

کلیدواژه ها:

معماری رگانیک ، زلزله ، بازسازی مناطق زلزله زده