تعلیق قرارداد بر مبنبی اصل نسبی بودن قراردادها

این مطالعه به بررسی تعلیق قرارداد بر مبنای اصل نسبی بودن قراردادها می پردازد. روش تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از دیدگاه اسنادی استفاده شده است. برای بحث می توان بیان داشت هک انتقادات زیادی به کلیت اصل نسبی بودن آثار قراردادها برای تعلیق وارد شده است. این انتقادها عمدتا حول این موضوع است که وقتی طرفین حقی را برای ثالث برقرار می کنند، چرا ثالث نباید بتواند به استناد قرارداد علیه متعهد اقامه دعوا نماید و حق تعلیق را برای خود بخواهد. در این زمینه این انتقادها به اختصار عبارت اند از: رعایت اصل نسبی بودن برخلاف قصد طرفین است که تمایل دارند. چنین حقی را به ثالث اعطا کنند. در صورتی که قدرت اجرایی قرارداد ناشی از تراضی وارده طرفین باشد، عدم توجه به اراده طرفین در ایجاد حق اقامه دعوا برای ثالث قابل توجیه نبوده و غیرقابل دفاع است. به دلیل انتقادهای وارده به کلیت اصلی نسبی بودن و عدم تمایل دادگاه به تغییر رویه قضایی در خصوصی برقراری حق اجرای قرارداد توسط ذی نفع، دخالت قانون گذار در موضوع، ضروری تلقی می شود.

کلیدواژه ها:

تعلیق قرارداد ، اصل نسبی بودن قراردادها