نقش عناصر دانش بنیان و تکنلوژی در ارتقاء بهره مندی افراد دارای معلولیتاز رفاه شهری

اگرچه در طول تاریخ افراد دارای معلولیت مورد غفلت قرار گرفتهاند ولی در سال های اخیر، با رشد و توسعه تکنولوژی کیفیت زندگی معلولان تغییرات چشمگیری داشته است. امروزه، در ممالک پیشرفته و صنعتی، معلولان برای حضور در فضاهای اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و اقتصادی از جایگاه مساوی با سایر افراد جامعه برخوردار هستند، چرا که از ملزومات رشد و توسعه یک جامعه حضور و مشارکت کلیه اقشار مختلف آن جامعه است. و امروزه در دنیا اعتقاد بر این است که دسترس پذیری محیطهای زندگیبرای همه افراد جامعه و با هرسطح از توانایی یک ضرورت اجتناب ناپذیراست. با این وجود در بسیاری از کشورها از جمله کشور ایران هنوز تبعیض در بین افراد به دلیل داشتن شرایط فیزیکی متفاوت وجود دارد. لیکن در این مقاله ضروری به نظر میرسد تا پیشرفت ها و علل عدم موفقیت کشور ایران در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد.هدف از این بررسی، دستیابی به نتایجی جهت بهبود کیفیت زندگی افراد معلول بوده تا با بهرهگیری از تکنلوژی روز دنیا، این افراد بتوانند از کلیه امکانات شهری بهرهمند گردند. بااین وجود جهت بهرهمندی از امکانات، نیازمند بستر فیزیکی مناسب بوده تا افراد کمتوان جسمی-حرکتی آزادانه در جامعه حضور یابند. برای نیل به هدف، به تحلیل قوانین جامعه در برخورداری یا محرومیت معلولان با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی خواهیم پرداخت. در انتها، نمونههای موردی کشورهای توسعهیافته جهت مطابقتدادن با امکانات موجود در ایران بررسی میگردد.

کلیدواژه ها:

دانش بنیان ، معلولیت ، قوانین ، حقوق شهروندی ، دسترسپذیری ، مناسبسازی ، استقلال فردی