بررسی فرایند رطوبت زدایی با استفاده از جاذب های جامد در یک بستر سیالی

گاز طبیعی استحصالی از مخازن حاوی مقادیر زیادی بخار آب میباشد .به دلیل مشکلات عملیاتی که در اثر وجود بخار آب در انتقال گاز ایجاد می شود، دفع بخار آب موجود در گاز تا رسیدن بهمقداری که جریان گاز بدون ایجاد هیچگونه مشکلی قابل انتقال ومصرف باشد امری ضروری خواهد بود. بسترهای سیالی به دلیل اختلاط شدیدی که بین فاز سیال و ذرات جامد ایجاد می کنند باعث افزایش سطوح تماس و ضرایب انتقال جرم و حرارت درمقایسه با بسترهای ثابت شده و در نتیجه شدت انتقال جرم و حرارت بطور چشمگیری افزایش می یابد . با توجه به مزایایی که سیالسازی فاز جاذب در تماس با فاز گاز دارد در تحقیق حاضر بابکارگیری این تکنیک و جایگزینی بستر سیالی نیمه پیوسته به جای یک بستر ثابت، به بررسی فرآیند جذب سطحی بخار آب از گاز پرداخته شده است. به همین منظور یک سیستم آزمایشگاهی بسترسیال طراحی و اثر پارامترهای مختلف بر میزان جذب بخار آب بررسی شد. همچنین با بکارگیری تئوری دو فازی سیالیت به مدلسازی ریاضی روابط نتقال جرم و حرارت حاکم بر این سیستم پرداخته شد. مقایسه نتایج حاصل از مدل و نتایج تجربی نشان می دهد که مدل ارائه شده به خوبی توانایی پیشگویی مقادیر خروجی دما و محتوای رطوبت فاز گاز و ذرات خروجی را دارد .مضاف براینکه این نتایج نشان دهنده عملکرد خوب بستر سیالی در کاهش رطوبت گاز می باشد و بکارگیری این روش در صنعت، صرفه جویی های اقتصادی زیادی را به بار خواهد آورد

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، بستر سیالی ، سیلیکاژل ، سیستم تجربی ، مدلسازی ریاضی