شناسایی عوامل موثر بر توسعه فناوری های نوین در صنعت نفت ایران

امروزه رقابت روزافزون جهانی، دیگر فرصت تحقیقات بنیادی و پایه ای را از بسیاری از صنایع گرفته است. به همین دلیل شرکتها مجبورند فقط به تحقیقات بحرانی و مورد نیاز دست بزنند. به عبارت دیگر اهمیت تحقیق به خاطر نوآوری و اهمیت نوآوری به دلیل سود اقتصادی آن است. نیاز به توسعه فناوری و دانش فنی بالا در کشورهایی که در پی رشد و توسعه هستند رویکرد جدی نسبت به این مسئله را ایجاب می کند. (موریسی ، 2012) پیچیدگی در رقابت رو به رشد دنیای امروز که البته با تحولات سریع محیط بین الملل و گذر از جامعه صنعتی به جامعه اطلاعاتی و نیز تغییر اقتصاد ملی به اقتصاد جهانی همراه است موجب گردید که از فناوریهای نوین به عنوان موتور محرک توسعه در صنایع یاد شود، زیرا می تواند رشد و توسعه اقتصادی کشورها، افزایش بهره وری، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی را موجب گردد. (اکبریان، 1383( فناوری های جدید به عنوان ابزاری توانمند مهمترین عامل موثر بر افزایش کارایی و اثربخشی در صنایع محسوب می شود. به همین دلیل صنایع مختلف به خصوص صنعت نفت به منظور حفظ بقای خویش در محیط پر رقابت کنونی و ارتقاء پیامدهای خود در جهت استفاده از این فناوریها گامهای موثری برداشته اند. صنعت نفت نیز از این قاعده مستثنی نبوده و کشورهای مختلف با توجه به نقش و اهمیت صنعت نفت و تاثیر مستقیم و غیر مستقیم آن در ابعاد مختلف توسعه جامعه، مقوله فناوری های جدید را برای بسط و گسترش صنعت نفت مدنظر قرار دادند. (آنتونلی ، 2014 (به علاوه امروزه فناوریهای جدید به عنوان مهمترین رکن توسعه سازمانها به شمار می رود و سیستمهای اطلاعات از مناسب ترین ابزارهای مدیران به منظور اتخاذ انواع تصمیم گیری و برنامه ریزی می باشد. از طرف دیگر دستیابی مناسب به اطلاعات علاوه بر تسهیل و تسریع عملیات جاری سازمان، توانایی پردازش را افزایش داده و مدیران سطوح مختلف سازمانها را در نظارت و کنترل فعالیتهای سازمان توانمند می نماید. (بیجکر و همکاران ، 2012)توسعه فناورى درصنعت نفت در زمانهاى مختلف متفاوت بوده است. ازابتداى دهه 1980 شرکتهاى بزرگ نفتى تصمیم گرفتند تحقیق وتوسعه را کاهش دهند وبه جاى تولید فناورى، آن را بخرند. شرکتهاى مستقل به لحاظ تاریخچه نیز در این مورد کم سرمایه گذارى کرده اند. کمک براى پرکردن این خلأ شرکتهاى خدماتى به موضوع توسعه فناورى وارد شده اند. براساس روند سرمایه گذارى در توسعه فناورى، بیشترآنها امروزه از شرکتهاى خدماتى مشتق شده اند. (لاوسون ، 2006(پذیرش فناورى جدید از جنبه اى مى تواند ریسکى اقتصادى باشد. ممکن است درمقایسه با فناورى هاى موجود، گران تر و نتایج بهترى نیز در پى نداشته باشد. درصنعت نفت و گاز به طورکلى این موضوع پذیرفته شده است که فناورى مى تواند ریسک اکتشاف را کاهش دهد و زمان حفارى را کم کند و این مزایا باعث مى شوند شرکتها فناورى هاى جدید را با احتیاط و به آرامى بپذیرند. در سطح ملى، مزیت اولیه فناوری هاى جدید با افزایش درصد بازیافت از مخازن وافزایش درآمد ملى همراه است. لذا توجه به اهمیت فناوریهای نوین در صنعت نفت امری ضروری و اجتناب ناپذیر می باشد. در این تحقیق نیز سعی شده است عوامل موثر بر توسعه فناوری های نوین در صنعت نفت مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد