بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر کارآفرینی در شرکت های شهرک صنعتی بابلسر

کارآفرینی از نگاه دانشمندان علوم اجتماعی، فرآیندی است که در شبکه متغیری از روابط اجتماعی واقع شده و این روابط می تواند رابطه کارآفرین را با منابع و فرصتها، محدود یا تسهیل نماید. تاکنون اکثر تحقیقلت صورت گرفته در مورد کارآفرینی از نوع تعیین ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان بوده که بدلیل عدم توجه به شبکه روابط اجتماعی یا سرمایه اجتماعی مورد انتقاد قرار گرفته است. علاوه بر این امروزه افراد، نگاه جدی به مقوله کارآفرینی ندارند که این امر می تواند ناشی از دلایل مختلف از جمله نادیده گرفتن روابط و پیوندهای اجتماعی و ندانستن تاثیر آن بر کارآفرینی باشد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تأثیرسرمایه اجتماعی به عنوان یکی از اشکال سرمایه های طبقه بندی شده توسط بانک جهانی و کارآفرینی به عنوان عامل رشد و توسعه جوامع می پردازد. هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان تاثیر سرمایه اجتماعی و ابعاد آن بر کارآفرینی در شرکت های فعال شهرک صنعتی بابلسرمی باشد. فرضیات اصلی و فرعی این پژوهش توسط آزمون های فریدمن، پیرسون، دوجمله ای و رگرسیونمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاضر موارد فوق را نشان داده است: رابطه مثبت و معناداری بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با کارآفرینی وجود دارد. بعد کیفیت سرمایه اجتماعی در جامعه مورد مطالعه دارای اهمیت بیشتری بوده چرا که ضریب همبستگی بالایی داشته است. در کارآفرینی شاخص ریسک پذیری دارای بیشترین اولویت می باشد. شاخص ساختار روابط بیشترین تأثیر را بر کارآفرینی و شاخص ارتباطی کمترین تاثیر را داشته اند. شاخص خلاقیت و استقلال )کارآفرینی( تحت تأثیر هیچ یک از شاخص های سرمایه اجتماعی قرار ندارد

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کارآفرینی ، بعد کیفیت و بعد ساختاری سرمایه اجتماعی