تنشهای سیاسی نظامی قومی عاملی بازدارنده در توسعه و پیشرفت؛ تجربه تاریخی روابط سربداران با اقوام همجوار

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 737

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KPIP09_025

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395

چکیده مقاله:

درگیری ها و تنش های سال های اخیر در میان اقوام گوناگون ایران، نگرانی های خاصی را درمیان ساکنان مناطق به وجود آورده ومساله را قابل تامل نموده است در گذشته بیشتر برخوردها درمیان حاکمیت های محلی و طایفه ای به وجود می آمد لکن امروزه در قالب انتقام جویی های فردی با یاری و پشتوانه طایفه ای حاصل می شود بنابراین این مسائل اجتماعی که می تواند یکی ازمهم ترین مسائل اجتماعی کشور در سند پیشرفت تلقی گردد، در قالب یک تجربه تاریخی روابط سربداران با سایر اقوام محلی و ثمره آن در این مقاله مورد ارزیابی قرار می گیرد. براین اساس با زوال و فروپاشی حکومت ایلخانان پس از مرگ ابوسعید ایلخانی در 736ق. در گوشه و کنارایران اقوام محلی گوناگونی مدعی قدرت شدندکه بیشتر زائیده دوره پرآشوب اواخر حکومت مغولان بودند.خراسان بزرگ محل شکل گیری حکومت های محلی سربداران؛طغاتیموریه، آل کرت وجانی قربانی ها بود که بنا به دلایل و عوامل مختلف درگیری های نظامی تنش های سیاسی با یکدیگر داشتند. این پژوهش برآن است تا با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی زوایای پنهان و آشکار مناسبات این حکومت های محلی را بررسی وتحلیل نماید.یافته ها حاکی از آن است که مهم ترین مسائل و دلیل ایجاد روابط خصمانه شامل گسترش قلمرو و انگیزه مذهبی بوده است که می توان با بهره گیری از این تجربه تاریخی یکی از موضوعات مورد توجه در سند توسعه و پیشرفت را جلوگیری از ایجاد تنش های قومی بیان داشت.

نویسندگان

مریم محمدی

استادیار گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد

مصطفی لعل شاطری

پژوهشگرو کارشناس ارشد تاریخ، دانشگاه فردوسی مشهد