نقش قراردادهای مشارکت در تولید در سیاست گذاری و پیشبرد توسعه میادین نفتی

یکی از موارد مهم در صنعت نفت که در سالهای اخیر مطرح شده است بحث قراردادهای مشارکتی است. در این قراردادها شرکت خارجی در میدان نفتی سرمایهگذاری میکند و سپس در سود حاصل از تولید نفت شریک میگردد. جدا از بحثهای سیاسی، سهمیه اوپک و اینگونه مسایل، اقتصاد این نوع قراردادها از موارد مهم می باشد. در این مقاله در یک مطالعه موردی، با ترکیب مسایل اقتصادی و فنی مدل ساده شدهای از یک میدان نفتی به کمک مجموعه نرم افزار IPM ساخته شده است؛ سپس موارد اقتصادی در نرم افزار اکسل کدنویسی شده و به مجموعه IPM اضافه میگردند. مسایل اقتصادی در دو حالت، یکی با وجود قرارداد مشارکتی و دیگری زمانی که میدان با سرمایه داخلی توسعه یافته است بررسی میشوند. این پارامترهای اقتصادی شامل نقطه سر به سری، میزان سرمایه اولیه مورد نیاز و میزان درآمد نهایی هستند و به کمک نمودارهای مختلف نشان داده شده اند. نتایج مطالعه موردی این مقاله نشان میدهد که با تامین 70 درصد سرمایه اولیه توسعه میدان توسط شرکت خارجی در قالب قرارداد مشارکت در تولید، رسیدن به نقطه سر به سری 1/5 سال زودتر اتفاق می افتد. با این حال 52 درصد از سود نهایی تولید نفت و گاز به شرکت خارجی واگذار میشود.

کلیدواژه ها:

نقطه سر به سری ، سرمایه اولیه مورد نیاز ، درآمد نهایی