نقش دانش بومی در برنامه ریزی توسعه روستایی

یکی از مباحثی که در دهه های اخیر مورد توجه دست اندرکاران برنامه های توسعه در سطح جهان رفته قرار گرفته است، بحث بهره گیری از دانش بومی در برنامه ها، فعالیت ها و فرایندهای گوناگون توسعه روستایی است؛ از مهمترین عوامل اصلی و زیربنایی برای ایجاد یک چارچوب نظری در توسعه، خصوصاً توسعه روستایی، توجه به انسان و مبانی فکری اوست. مشارکت مردم یکی از ابزارهای توسعه پایدار بطور عام و توسعه روستایی بطور خاص است و این مشارکت جز با باور کردن نقش دانش، بینش و مهارتهای افراد روستایی امکان پذیر نخواهد بود. به عبارت دیگر برای رسیدن به توسعه پایدار روستایی توجه به دانش بومی به عنوان یک امر ضروری و حیاتی است. در مقاله حاضر، که به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانهای و اینترنتی تهیه شده است با بررسی منابع و اطلاعات موجود، مباحث اهمیت دانش بومی و لزوم تلفیق آن با دانش نوین و نقش آن ها در توسعه روستایی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و تلاش شده تا در زمینه بهبود عملکرد دانش بومی و نوین در توسعه روستایی پیشنهادهایی کاربردی ارائه شود.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، دانش رسمی ، توسعه روستایی ، توسعه پایدار