بکارگیری انرژی خورشیدی و سرمایه گذاری در ایران: فرصت ها و تهدیدها

امروزه مصرف انرژی در ایران همگام با رشد جمعیت و توسعه اقتصاد رو به افزایش است. لذا لزوم تولید انرژی بیشتر برای تأمین نیاز روز افزون جمعیت، امری بدیهی به نظر می رسد. از دیرباز سوخت فسیلی که یکی از منابع مهم تأمین انرژی در ایران به شمار می رود و سهم عمده مصرف انرژی دنیا را تا مین می کند، در حال اتمام است. لذا در چنین شرایطی و با توجه به سیاست های دولت در امر هدفمند سازی یارانه ها در سال های اخیر، ضرورت به کار گیری سایر منابع انرژی امری اجتناب ناپذیر است. به دلیل توسعه در حوزه انرژی باد در کشور تمایل بسیاری برای سرمایه گذاری در این بخش وجود دارد.در هر صورت این وظیفه دولت است که نخستین گام ها را برای سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت ها در بخش انرژی خورشیدی بردارد تا بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این بخش ترغیب گردد. بر اساس یافته های موجود، کشور ایران حداقل از 2800 ساعت در سال از تابش خورشید برخوردار است که این میزان، پتانسیل خوبی برای بهره برداری از این منبع عظیم به شمار می رود[1]. در این مقاله سعی شده با استناد به یافته های ارائه شده در متون معتبر، با توجه به ظرفیت های بالقوه موجود در کشور چالشها و فرصت های بهره برداری از انرژی خورشیدی و سرمایه گذاری در این بخش مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تولیدات پراکنده ، انرژی خورشیدی ، نیاز مصرف ، انرژی