تقابل راستگویی و کذب در گلستان سعدی

سعدی شیرین سخن یکی از نویسندگان توانا و نیز یکی از شاعران زبردستی است که در عذوبت کلام و حلاوت سخن کمتر شاعر و نویسنده ای یارای برابری با وی را دارد.وی با خلق آثار نگارین،به حفظ و حراست از زبان فارسی کمک والایی کرده است.در مورد نقش سعدی در ترویج زبان فارسی به غیر فارسی زبانان و مقبولیتی جهانی وی همین بس که شعر زیبای «بنی آدم اعضای یک پیکرند» او بر سر در رسمی ترین سازمان ،یعنی؛ سازمان ملل متحد منقوش شده و فریاد ایرانی بودن وی و احیای زبان فارسی و ترویج آن در میان غیر فارسی زبانان توسط او، برای همیشه ثبت و ضبط است. وی در گلستان پرنقش و نگارش در هر بابی سخن رانده و به راستی داد سخن را در آن داده است.سعدی در برخی از ابواب کتاب«گلستان»خود از راستگویی سخن به میان می آورد.عقیده ی وی برآن است که انسان باید پیوسته در سخنش صداقت و راستی به خرج داده و هیچ وقت گرد کذب و دروغ نگردد.این پژوهش با هدف نمایاندن آثار و فوائد راستگویی و با کند و کاو در گلستان سعدی صورت گرفته است تا در پایان بتوان از نظر سعدی راجع به این صفت ممدوح اخلاقی جویا شد و به آثار مخرب دروغ از منظر سعدی پی برد.

کلیدواژه ها:

راستگویی ، سعدی ، گلستان ، فواید راستگویی ، دروغی مصلحت آمیز