بررسی شاخصه های نمایش در منطق الطیر عطار نیشابوری

منطق الطیر منظومه ای است رمزی مشتمل بر 4458 بیت که تلاش تعدای از مرغان را برای رسیدن به جایگاه سیمرغ، بیان می کند. عطار در این منظومه رمزهای پرشماری چون مرغ، سیمرغ، هد هد، سفر، قاف و ... چنان هنرمندانه و گویا به کار گرفته است که به اعتبار همین، منطق الطیر را می توان شیواترین سفرنامه ی تمثیلی منظوم فرهنگ و ادبیات فارسی شمرد . هدف اصلی این مقاله ی حاضر بررسی جنبه های نمایشی و وضوح روایتی منطق الطیر عطار می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که منظومه ی منطق الطیر عطار به اعتبار زبان رمزی و تمثیلی خود و نیز با تکیه بر جوهره ی تأویل پذیریش، قابلیتی فراوان برای تبدیل به یک اثر نمایشی را دارا می باشد. منطق الطیر به یاری انسجام داستانیش ساختاری پدید آورده که بیش از منظومه های دیگر به حیطه ی نمایشی نزدیک است.

کلیدواژه ها:

نمایش ، عطار ، منطق الطیر ، ساختار روایتی