بررسی بازدارندگی مجازات اعدام در ارتباط با جرایم مواد مخدر در ایران

جرایم مربوط به مواد مخدر از دغدغه های همیشگی جوامع بشری بوده است. ایران نیز به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و قرارگرفتن در همسایگی بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان (افغانستان)، همیشه با معضل مواد مخدر مواجه بوده است و این مشکل باعث شده است تا قانون گذاران و سیاست گذاران کشورمان در طول سال ها، اقدامات مختلفی را در جهت مبارزه با این مشکل در پیش بگیرند. یکی از اقداماتی را که در قانون مجازات کشورمان در خصوص مقابله با مرتکبان جرایم مواد مخدر به تصویب رسیده است تشدید مجازات این عاملان از طریق اعمال مجازات اعدام است. با توجه به آمار بالای مجازات اعدام در ایران که مربوط به مجرمین مواد مخدر است، این مقاله درصدد بررسی این موضوع است که آیا مجازات اعدام نسبت به این مجرمان توانسته از بازدارندگی لازم برخوردار باشد. نتیجه بررسی آمار روبه رشد جرایم مواد مخدر بیانگر این است که علیرغم تشدید مجازات و اعمال شدیدترین مجازات نسبت به مجرمین مواد مخدر، این مجازات از بازدارندگی لازم برخوردار نبوده است. پیشنهاد می شود به قطعیت و حتمیت مجازات بیش از شدت مجازات توجه شود و همچنین سیاست جنایی حاکم در جامعه تنها کیفر محور نباشد، بلکه در کنار مجازات درمان وجود داشته باشد و به مسائل فرهنگی، اجتماعی و امنیتی و خانوادگی نیز توجه شود و همچنین برای جلوگیری از ورود و عرضه مواد در داخل کشور به مسائل کنترل مرزها توجه بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

بازدارندگی ، اعدام ، جرایم مواد مخدر