دیدگاه مکاتب حقوق طبیعی و اثباتی درباره رابطه قانون و اخلاق

ارتباط میان قانون و اخلاق از مباحث مهم فلسفه حقوق است؛ اینکه آیا قانون باید از اخلاق پیروی کند یا اینکه بعد از تصویب قانون در مقام اجرا نباید به اخلاق بها داد. واقع امر این است که اخلاق مهم ترین ضمانت اجرای قانون است. اگر چنانچه قانون به اخلاق توجه نکند توان اجرای خود را از دست خواهد داد. از طرف دیگر بها دادن به اخلاق در مقام اجرای قانون، استحکام قانون را از بین می برد و هرج و مرج را حاکم می کند. در مقاله حاضر این موضوع را با روش توصیفی از منظر دو مکتب برجسته حقوقی غربی یعنی مکتب حقوق طبیعی و اثباتی بررسی خواهیم کرد. مکتب حقوق طبیعی بر آن است که حقوق طبیعی و به تعبیر دیگر اخلاق باید بر قوانین موضوعه حاکم باشد، اما مکتب حقوق اثباتی بر این باور است که باید مرز اخلاق را از حقوق تفکیک کرد و اخلاق نباید در مقام اجرای قانون دخالت کند.

کلیدواژه ها:

حقوق طبیعی ، حقوق اثباتی ، قانون ، اخلاق