مطالعه تطبیقی تعلق اوامر و نواهی به طبایع یا افراد از دیدگاه امام خمینی (قدس سره)، آخوند خراسانی(ره) و محقق نائینی (ره)

یکی از مسائلی که نزد اصولیان مورد مناقشه بوده است، مسئله تعلق اوامر و نواهی به طبایع یا افراد است که نزاع میان اصولیان در این است که آیا اوامر و نواهی صادره از شارع به طبیعت مأموربه تعلق می گیرد یا با افراد آن. البته در تفسیر طبیعت و افراد نظرات گوناگونی ارائه شده است. ولی آن چه از جمع بندی نظرات مشاهده می شود آن است که اکثریت علماء قائل به تعلق اوامر و نواهی به طبایع است و قول به تعلق اوامر و نواهی به افراد شاذ می باشد و بیشتر مناقشات در تفسیرمتعلق طبیعت و افراد است که مراد از طبیعت و افرادی که متعلق امر یا نهی واقع می شوند چه می باشد. در این نوشتار به بررسی نظرات امام خمینی(قدس سره)، آخوند خراسانی (ره) و محقق نائینی (ره) در این خصوص پرداخته شده است و این مسئله از دیدگاه این بزرگان مورد مطالعه واقع شده است.

کلیدواژه ها:

اوامر ، نواهی ، طبایع ، افراد ، امام خمینی ، آخوند خراسانی ، محقق نائینی