اجرای اعدام و قصاص به شیوه اهدای عضو

یکی از نهادهای کیفری اسلام قصاص است، که به معنای استیفای اثر جنایت تبهکار است و در واقع کیفری است که متناسب با جنایت جانی بر او وارد می شود. و این جنایت ممکن است به نفس یا اعضای بدن انسان وارد گردد. مهمترین هدف تشریع قصاص، ابقا زندگی و حیات بشر است . ثبوت و اجرای کیفر قصاص منوط به وجود شرایطی است که فقدان هر یک از آنها می تواند مانع اجرای قصاص گردد.، نموده است. از طرفی موضوع «پیوند اعضا و بافت ها» یا «الترقیع و زرع الاعضاء» از جمله موضوعات حساس، پرابعاد و متحول دنیای پزشکی است. از همین رو، مسائل و ابهامات فراوانی در جوانب گوناگون آن از حیث پزشکی، فقهی، حقوقی و اقتصادی مطرح گشته است. در برخی از کشورها امروزه اقدام به استفاده از اعضای زندانیان و اعدامی ها برای پیوند می کند و این مساله از موارد آشکار نقض حقوق بشر در این کشورها می باشد. در تحقیق حاضر به مطالعه اجرای اعدام و قصاص به شیوه اهدای عضو پرداخته می شود. روش تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ ماهیت و شیوه اجرا توصیفی است که اطلاعات آن به روش پیمایشی جمع آوری گردیده است. در این مطالعه نظرات قضات و محکومین نسبت اجرای اعدام و قصاص به شیوه اهدای عضو سنجیده شده است و 15 نفر از مجرمین و محکومین و 15 نفر از قضات به پرسشنامه ها پاسخ داده اند. طبق نتایج به دست آمده نظرسنجی از طریق پرسشنامه ها، نظر قضات و هچنین محکومین به اعدام درباره اجرای اعدام و قصاص به شیوه اهدای عضو در سطح مطلوب و موافق می باشد.

کلیدواژه ها:

قصاص ، اهدای عضو ، قضات ، محکومین به اعدام