بررسی حقوق زندانیان از دیدگاه حقوق بین الملل و آیین نامه ایران

علی رغم انتقاداتی که به سیستم زندانبانی و شرایط نامناسب زندانها در کشورهای مختلف از اواخر قرن نوزدهم ابراز شده است حبس هنوز معمولی ترین مجازات برای جرایم سنگین در سراسر جهان می باشد به طوری که نمی شود سیاست کیفری بدون حبس را در ذهن مجسم کرد به همین منظور و با این نگرش که زندانی فرد منفور و مطرودی که باید در خفا و به دور از اجتماع نگهداری و با تحمل درد، رنج، خفت و حقارت کفاره گناه و رفتار ضد اجتماعی خود بپیردازد نمی باشد در جهت اصلاح وضع موجود زندانها از سوی دولت ها و سازمان های بین المللی و سازمانهای غیر دولتی برای برخورداری از یک نظام زندانبانی بهتر و کاراتر، انسانی تر کردن شرایط زندانها، اصلاح و تربیت مجرمین و حفظ ایمنی زندانیان و امنیت زندانها تلاشهای مفید و گامهای موثری در جهان برداشته شده است.در این مقاله به بررسی مجموعه اسناد بین المللی در جهت میل به اهداف فوق و همچنین تطبیق این قوانین با ایین نامه سازمان زندانها و قانون ایین دادرسی کیفری و قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران که بر اساس اهداف بشر دوستانه اسلام و حفظ کرامت انسان ها می باشد می پردازیم

کلیدواژه ها:

زندان ، سازمان های بین المللی ، نظام زندانبانی ، قوانین کیفری ایران ، اسناد بین المللی