شرط عدم انتقال اسناد تجاری

درج شرط عدم انتقال در اسناد تجاری نیز که در لایحه جدید قانون تجارت و اسناد بین المللی مورد تصریح قرار گرفته است اگرچه وصف مزبور را زایل نمی کند ولی دارای آثار خاص خود می باشد. در لایحه جدید قانون تجارت، اثر چنین شرطی محدود به این است که شخصی که انتقال را منع کرده است می تواند در مقابل منتقل الیه و ایادی مابعد وی به ایرادات ناشی از رابطه مبنایی خود با مشروط علیه استناد کند. لایحه جدید قانون تجارت اثر درج شرط عدم انتقال در سند تجاری را محدود کرده است و در صورت درج چنین شرطی، مشروط له صرفا می تواند در مقابل منتقل الیه و ایادی مابعد وی به ایرادات ناشی از رابطه مبنایی خود با مشرو ط علیه استناد کند. حقوقدانان در مجموع راجع به شرط عدم انتقال اسناد تجاری دو دیدگاه ارایه می دهند: عده ای درج شرط عدم انتقال در سند تجاری را واجد اثر محدود می دانند و معتقدند که چنین عملی صرفا امتیازات تجاری سند در رابطه با انتقال را زایل می سازد ولی انتقال مدنی و ساده سند مزبور کماکان امکان پذیر است. در مقابل، عده ای دیگر چنین شرطی رابصورت مطلق می پذیرند و حتی انتقال مدنی و ساده سند را نیز نمی پذیرند. در واقع گروه اخیر اعتقاد دارند که درج شرط عدم انتقال و منع منتقل الیه سند تجاری از انتقال سند، کافی است تا دارنده را از انتقال سند منع کنیم.بنابراین، صحت درج چنین شرطی در لایحه جدید و اسناد بین المللی مورد قبول است ولی از حیث آثار رویکرد متفاوتی دنبال شده است.

کلیدواژه ها:

شرط ، عدم انتقال ، اسناد تجاری ، قانون تجارت