بررسی نقش مالکیت صنعتی درتوسعه پایدار

امروزه اهمیت و نقش صنعت دررسیدن به توسعه اقتصادی برکسی پوشیده نیست اما دراین میان باید توجه داشت که موازی بارشد صنایع اهداف توسعه پایدار نیز درنظر گرفته شود اصطلاح توسعه پایدار درسال 1987 برای نخستین بار درسازمان ملل متحد مطرح گردید و صنعت و تاثیر آن برتوسعه اقتصادی و اجتماعی و همچنین محیط زیست به عنوان مصادیق اصلی این عنوان درصدر مباحث و مذاکرات این نهاد بین المللی قرارگرفت لذا امروزه برای نیل به توسعه پایدار نوعی توافق جمعی درجهان صورت گرفته است این اجماع براین اصل مبتنی است که دولت ها و نقش افرینان غیردولتی این عرصه برای رسیدن به اهداف اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی خود باید همگرایی و سیاست صنعتی ویژه ای داشته باشنددراین میان حقوق مالکیت صنعتی به عنوان یکی ازشاخه های حقوق مالکیت فکری و حقوقی که موضوع ان حمایت ازابتکار ونواوری درتوسعه صنایع است جایگاه ویژه ای دارد به عبارت دیگر درسایه حمایت ازاین حقوق مخترعین و دارندگان دانش فنی میتوانند علاوه برجلوگیری ازسوء استفاده دیگران بادرنظرگرفتن جنبه های توسعه پایدار آنها را افشا نمایند که این امر درنهایت منجر به رشد صنعتی و اقتصادی کشورها میگردد تحقیق اخیر باروش توصیفی - تحلیلی جنبه های مورد حمایت مالکیت صنعتی درحقوق ایران و نقش آن درتوسعه پایدار را بیان می نماید