بررسی مبانی و موارد توقیف دادرسی در آیین دادرسی مدنی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,290
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWSDEP01_144
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1394
چکیده مقاله:
دادرسی عادلانه یکی از حقوق اساسی طرفین دعوی است که پس از طرح و مراجعه به مراجع قضایی و شروع به رسیدگی امتناع و توقف دعوا متصورنیست و دادگاه مکلف به دادرسی و بررسی ادعاها و اسناد و مدارک طرفین بوده است از سوی دیگر همین اصل بنیادی برای تحقق غایت دادرسی در برخی موارد مقتضی توقف است و با فوت و حجر و زوال سمت متوقف می گردد. بر اساس ماده 101 قانون آیین دادرسی مدنی در زمینه توقیف دادرسی را میتوان به دو بخش تقسیم کرد، بخش اول، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تأثیری در دادرسی نسبت به دیگران داشته باشد. بخش دوم، حالتی است که فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا تأثیری در دادرسی نسبت به دیگران نداشته باشد. موارد دیگری نیز مانند عدم تهیه وسیله اجرای قرار ،و عدم پرداخت دستمزد کارشناس در مرحله تجدید نظر ممکن است از موجبات صدور قرار توقیف دادرسی گردد. این مقاله با توجه به اقتضای موضوع موارد مذکور را به روش توصیفی تحلیلی بررسی نموده که فوت یا حجریا زوال سمت یکی از اصحاب دعوا جگونه موجب توقیف دادرسی می گردد .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هرمز اسدی کوه باد
استادیار گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان ،گروه حقوق ،اصفهان،ایران
محمدرضا یزدان پناه
دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی –مسوول مقاله ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان خوراسگان گروه حقوق،اصفهان،ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :