مطالعه تطبیقی خیار انصراف در بیع الکترونیکی کالا در حقوق ایران و قانون نمونه اتحادیه اروپا
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,552
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWSDEP02_040
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395
چکیده مقاله:
پیش از تصویب قانون تجارت الکترنیکی در سال 1382 ه.ش عنوان حق انصراف از قرارداد در قوانین موضوعه ایران بی سابقه بود چنین نهادی با فقه اسلامی و همچنین کنوانسیون بیع بین المللی کالا نیز بیگاه می باشد حق انصراف برای نخستین بار در دستورالعمل اتحادیه اروپا در خصوص حمایت از مصرف کننده در قراردادهای از راه دور مصوب 20 می 1997 پیش بینی شده است قانون تجارت الکترونیکی ایران نیز ماده 37 خود را که به موضوع حق انصراف اختصاص دارد را از دستورالعمل فوق الذکر اقتباس کرده است منتها این اقتباس با تغییراتی همراه بوده که در این پژوهش بررسی خواهد شد حق انصراف در نظام حقوقی ما در واقع تعدیل کننده ی قاعده اصاله اللزوم می باشد که به خریدار در یک قرارداد الکترونیکی امکان این را می دهد که تا هفت روز بتواند بدون نیاز به ارائه دلیل عقد را منحل نموده و کالای موضوع عقد را حتی اگر خریدار جنس اعلاء را به او تحویل داده باشد برای فروشنده بازپس فرستد و ثمن را در صورت پرداخت مسترد نماید هدف غایی مقنن از اعطای این حق به مشتری این است که وی را در موقعیتی مشابه با یک خریدار حضوری قرار دهد تا او نیز از همان فرصت ها برای بررسی دقیق مبیع بهره مند شود پیش بینی این حق در قانون موجب گسترش حجم معاملات الکترونیکی در کشور می شود و زمینه ی ایجاد اعتماد مردم به این نوع از معاملات را نیز فراهم می کند اگر در قرارداد از راه دوری برای اجرای حق انصراف از سوی مشتری وجه التزامی شرط شده باشد این توافق جزء شروط باطل ولی غیر مبطل عقد می باشد عدم لزوم ارائه دلیل در اعمال حق انصراف قابلیت تجزیه حق انصراف در بخش های بیع اختصاص این حق به خریدار و آمرانه بودن حق انصراف از ویژگی های منحصر به فرد این حق می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه رجایی
استادیار دانشگاه حکیم سبزواری
حمید صفرزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه حکیم سبزواری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :